شاندیز آسانسور آسانسور ، پله برقی، بالابر، صنعت ساختمان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
10 نکته برای افزایش دوام کف پوش های سنگی در ساختمان
تمیزکاری منظم و اصولی
تمیزکاری منظم و اصولی یکی از پایه‌های اصلی حفظ دوام و زیبایی سنگ‌های کف است. سنگ‌هایی که حاوی کربنات کلسیم هستند، مانند مرمریت و تراورتن، نسبت به مواد شیمیایی اسیدی بسیار حساس‌اند. استفاده از شوینده‌هایی مانند جوهرنمک، وایتکس یا سایر اسیدهای قوی باعث واکنش شیمیایی با ساختار کربنات کلسیم شده و می‌تواند باعث کدر شدن، ایجاد لکه‌های سفید و خوردگی سطحی شود. حتی تماس کوتاه با چنین مواد شوینده‌ای می‌تواند لایه نازکی از سنگ را حل کند و به مرور زمان جلای طبیعی آن را از بین ببرد.
برای پاکسازی روزمره، بهترین گزینه استفاده از شوینده‌های خنثی (pH=7) یا شوینده‌های مخصوص سنگ است که بدون آسیب رساندن به سطح، گرد و خاک، چربی و آلودگی‌های سطحی را پاک می‌کنند. در شست‌وشوی سنگ‌های کف بهتر است از تی یا دستمال نرم و میکروفایبر استفاده شود و از اسفنج‌های زبر یا برس‌های فلزی که می‌توانند سطح سنگ را خراش دهند، پرهیز شود.
همچنین، زمان‌بندی شست‌وشو اهمیت زیادی دارد؛ توصیه می‌شود که هر هفته یا دو هفته یکبار تمیزکاری سطحی انجام شود تا آلودگی‌ها وارد خلل و فرج سنگ نشوند. در پروژه‌های پرتردد مانند آشپزخانه یا ورودی ساختمان، ممکن است نیاز باشد تمیزکاری روزانه با شوینده‌های خنثی رقیق‌شده انجام شود تا تجمع گرد و غبار و لکه‌های ناشی از تردد کفپوش را کاهش دهد.
استفاده از پد و محافظ مبلمان
یکی از عوامل شایع آسیب به کف‌پوش‌های سنگی، تماس مستقیم پایه‌ها و چرخ‌های مبلمان با سطح سنگ است. سنگ‌های کف، حتی اگر از جنس مقاوم و با دوام مانند گرانیت یا سنگ چینی باشند، در اثر فشار نقطه‌ای یا حرکت مداوم اجسام سنگین دچار خراش، فرورفتگی یا ترک‌های ریز سطحی می‌شوند. این آسیب‌ها در طول زمان نه‌تنها زیبایی سنگ را کاهش می‌دهند، بلکه باعث تجمع گرد و خاک و سخت شدن تمیزکاری نیز می‌شوند.
بهترین روش پیشگیری، نصب پدهای محافظ یا فیلرهای نرم زیر پایه‌های صندلی، میز و سایر مبلمان است. این پدها می‌توانند از جنس لاستیک نرم، فوم فشرده یا پلیمرهای مقاوم باشند و فشار وارد بر سنگ را به‌طور یکنواخت توزیع کنند. برای مبلمان چرخ‌دار، استفاده از چرخ‌های مخصوص سنگ یا فوم نرم توصیه می‌شود تا هنگام جابجایی آسیبی به سطح وارد نشود.
نکته دیگر این است که پدهای محافظ باید به‌طور منظم بررسی و تعویض شوند، زیرا با گذر زمان دچار فرسودگی، جمع‌شدگی یا تغییر شکل می‌شوند و اثر محافظتی خود را از دست می‌دهند. علاوه بر این، هنگام جابجایی مبلمان سنگین، بهتر است ابتدا آن را کمی بلند کرده یا روی تخته یا روکش محافظ قرار دهید تا حتی در حرکت کوتاه نیز فشاری مستقیم به سنگ وارد نشود.
حفاظت در برابر رطوبت طولانی‌مدت
یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش دوام کف‌پوش‌های سنگی، نفوذ رطوبت و آب به ساختار سنگ است. به‌ویژه سنگ‌های متخلخل مانند تراورتن، مرمر و برخی انواع سنگ چینی با تخلخل بالا، می‌توانند آب را جذب کنند. این نفوذ رطوبت باعث ایجاد شوره، لکه‌های سفید و تغییر رنگ سطحی می‌شود و در درازمدت ممکن است ترک‌های ریز یا پوسته‌شدن سطح را به دنبال داشته باشد.
برای جلوگیری از این مشکلات، هرگونه آب یا مایعات روی سطح سنگ باید بلافاصله خشک شود. استفاده از دستمال‌های جذب‌کننده یا تی‌های خشک و نرم توصیه می‌شود تا فشار و خراش روی سطح سنگ وارد نشود. در فضاهایی مانند آشپزخانه یا سرویس بهداشتی که احتمال ریزش آب زیاد است، استفاده از پادری یا زیراندازهای ضدآب در محل‌های حساس، می‌تواند کمک قابل توجهی به محافظت از سنگ کند.
علاوه بر خشک کردن سریع، استفاده از سیلرهای تخصصی یا پوشش‌های نانو برای سنگ‌های متخلخل، مانع از نفوذ عمقی آب به داخل ساختار سنگ می‌شود و باعث تثبیت رنگ و جلوگیری از شوره‌زدگی می‌گردد. این پوشش‌ها معمولاً در طول زمان نیاز به تجدید دارند و بهتر است سالانه یا پس از شستشوی سنگ دوباره اعمال شوند.
پولیش و صیقل دوره‌ای
با گذر زمان و تردد روزمره، کف‌پوش‌های سنگی به ویژه در فضاهای پرتردد مانند پذیرایی، آشپزخانه و راهروها، خش‌های ریز و میکروسکوپی پیدا می‌کنند. این خش‌ها معمولاً با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نیستند، اما با مرور زمان باعث کدر شدن سطح و کاهش شفافیت سنگ می‌شوند. برای بازگرداندن جلوه اولیه و افزایش دوام، استفاده از پولیش دوره‌ای با دیسک الماسی یا دستگاه‌های مخصوص سنگ‌سابی توصیه می‌شود.
در این فرآیند، دانه‌بندی الماس روی دیسک‌ها متناسب با میزان ساییدگی سطح انتخاب می‌شود؛ برای خش‌های سطحی از دانه‌بندی ۴۰۰ تا ۸۰۰ و برای بازگرداندن درخشش نهایی از دانه‌بندی ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ استفاده می‌شود. این روش نه تنها ظاهر سنگ را بازسازی می‌کند، بلکه لایه‌ای محافظتی نازک روی سطح ایجاد می‌کند که مقاومت سنگ را در برابر سایش و لک افزایش می‌دهد.
برای سنگ‌های متخلخل مانند تراورتن، قبل از پولیش، استفاده از سیلر یا رزین نفوذی توصیه می‌شود تا جذب رطوبت و مواد شوینده به حداقل برسد. همچنین اجرای پولیش باید توسط افراد متخصص انجام شود تا از ناهمواری سطح، ترک‌های میکروسکوپی یا تغییر ضخامت سنگ جلوگیری شود.
درزگیری مناسب
درزهای بین کف‌پوش‌های سنگی، چه در پروژه‌های مسکونی و چه در فضاهای تجاری، نقش حیاتی در حفاظت از ساختار زیرین سنگ و جلوگیری از آسیب‌های رطوبتی دارند. درزهای ترک‌خورده یا فرسوده، مسیر نفوذ آب و مواد شوینده به زیر سنگ را باز می‌کنند که می‌تواند باعث شوره، پوسیدگی ملات یا جدا شدن سنگ از بستر شود.
برای درزگیری، معمولاً از ماستیک‌های پایه پلی‌یورتان یا سیلیکون مخصوص سنگ استفاده می‌شود. این مواد به دلیل انعطاف‌پذیری، قادرند تغییرات دمایی و انبساط و انقباض سطح سنگ را تحمل کنند و از ایجاد ترک‌های جدید جلوگیری کنند. اجرای درزگیری باید با دقت و با استفاده از ابزار مناسب صورت گیرد تا درزها کاملاً پر شده و بدون حباب هوا یا خلل و فرج باقی بمانند.
همچنین، در پروژه‌های قدیمی یا کف‌پوش‌هایی که بیش از پنج سال از نصبشان گذشته است، توصیه می‌شود درزها به‌طور دوره‌ای (سالانه یا دوسالانه) بررسی و تعویض شوند تا از نفوذ آب و آسیب‌های ناشی از یخ‌زدگی یا رطوبت جلوگیری شود. توجه به رنگ درزگیر هم اهمیت دارد؛ رنگ نزدیک به رنگ سنگ، علاوه بر جنبه زیبایی، جلوه یکپارچه‌ای به کف می‌بخشد و تضاد ناخوشایند ایجاد نمی‌کند.
جلوگیری از ضربه مستقیم
یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند دوام و ظاهر کف‌پوش‌های سنگی را به خطر بیندازد، ضربه مستقیم از وزنه‌ها، اشیای سنگین یا تجهیزات است. سنگ‌هایی که از نظر تراکم و مقاومت بالا هستند، همچنان در مقابل ضربه‌های نقطه‌ای شدید یا کشیده شدن اجسام سنگین آسیب‌پذیر هستند و ممکن است ترک‌های میکروسکوپی ایجاد شود که در طول زمان به شکستگی‌های واضح و آسیب به سطح منجر می‌شوند.
برای پیشگیری، توصیه می‌شود وزنه‌ها، وسایل مبلمان و تجهیزات صنعتی یا خانگی سنگین هنگام جابه‌جایی روی کفپوش به هیچ عنوان مستقیماً روی سنگ کشیده نشوند. استفاده از پدهای محافظ، روکش‌های نرم، و یا ترولی با چرخ‌های نرم می‌تواند فشار نقطه‌ای را کاهش دهد و از ایجاد خط و خش یا ترک‌های موضعی جلوگیری کند.
همچنین در پروژه‌هایی که از سنگ اسلب و کف‌پوش‌های لوکس استفاده شده، حفظ یکپارچگی سطح سنگ برای حفظ ارزش بصری و ماندگاری رنگ و رگه‌ها حیاتی است. ضربه مستقیم نه تنها به سطح سنگ آسیب می‌رساند، بلکه در مواردی باعث شکستگی در لبه‌ها یا حتی جدا شدن سنگ از ملات زیرین می‌شود.
برای پیشگیری بهتر است هنگام جابه‌جایی یا نصب مبلمان سنگین، از تکنیک‌های جابه‌جایی چند نفره، رول کردن روی پتو یا روکش‌های نرم و استفاده از وزنه‌گیرهای قابل تنظیم استفاده شود. این روش‌ها باعث کاهش فشار نقطه‌ای و توزیع یکنواخت وزن بر سطح سنگ می‌شوند و طول عمر کفپوش را افزایش می‌دهند.
کنترل دما و تغییرات محیطی
یکی از عوامل کلیدی که می‌تواند دوام و عملکرد کف‌پوش‌های سنگی را تحت تأثیر قرار دهد، تغییرات دما و شرایط محیطی است. به‌ویژه در فضاهای بیرونی، بالکن‌ها یا آشپزخانه‌ها و سرویس‌هایی که در مجاورت پنجره‌های نورگیر قرار دارند، چرخه‌های یخ‌زدگی و ذوب، گرما و سرما، و تابش مستقیم نور خورشید می‌توانند به مرور باعث ترک خوردن، پوسته شدن یا تغییر رنگ سنگ شوند.
سنگ‌های متخلخل مانند تراورتن یا برخی مرمریت‌ها به دلیل جذب بالای آب، بیشتر در معرض این آسیب‌ها قرار دارند. وقتی آب در خلل و فرج سنگ نفوذ کند و سپس منجمد شود، انبساط یخ باعث ایجاد ترک‌های ریز و شکستگی در سطح می‌شود. بنابراین انتخاب سنگ‌هایی با جذب آب کمتر از 1 درصد مانند گرانیت یا سنگ‌های چینی با تراکم بالا برای فضاهای در معرض رطوبت و سرما اهمیت دارد.
علاوه بر جذب آب، تفاوت ضریب انبساط حرارتی سنگ‌ها باید مدنظر قرار گیرد. ترکیب سنگ‌های با ضریب انبساط متفاوت در یک سطح می‌تواند باعث تنش‌های داخلی و ترک خوردن لبه‌ها شود. به همین دلیل، سنگ‌های هم‌نوع و با ویژگی‌های مکانیکی مشابه برای یک پروژه توصیه می‌شوند.
در فضاهای داخلی نزدیک پنجره، نصب پرده، شیدینگ یا محافظ‌های حرارتی می‌تواند اثرات مستقیم دما و تابش خورشید را کاهش دهد. همچنین استفاده از درزهای انبساط مناسب و ماستیک‌های انعطاف‌پذیر در کف و نما، تغییرات فصلی را جذب کرده و از ترک‌های غیرقابل بازگشت جلوگیری می‌کند.
استفاده از محافظ سطحی (Sealer)
یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای حفظ دوام و زیبایی کف‌پوش‌های سنگی، استفاده از سیلرهای سطحی است. این پوشش‌ها می‌توانند به‌صورت نانو یا پایه سیلیکون باشند و هدف آن‌ها جلوگیری از نفوذ مایعات، لکه‌ها و مواد شوینده به داخل سنگ است. سنگ‌های متخلخل مانند تراورتن، مرمریت‌های طبیعی یا برخی سنگ‌های آهکی به دلیل وجود خلل و فرج، به راحتی آب، روغن و مواد اسیدی را جذب می‌کنند. نفوذ این مایعات می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های دائمی، تغییر رنگ و کاهش شفافیت سطح سنگ شود.
سیلرهای نانو با ایجاد یک لایه میکروسکوپی روی سطح، خلل و فرج سنگ را مسدود می‌کنند بدون اینکه جلوه طبیعی و بافت سنگ را مخفی کنند. این پوشش‌ها همچنین تثبیت رنگ را افزایش می‌دهند و از تغییرات سطحی ناشی از نور خورشید یا شستشوهای مکرر جلوگیری می‌کنند. در فضاهایی که تردد بالا یا تماس مستقیم با مواد غذایی و نوشیدنی وجود دارد، استفاده از سیلر ضروری است تا کفپوش سال‌ها جلوه اولیه خود را حفظ کند.
نکته مهم، زمان و نحوه استفاده از سیلر است. سطح سنگ باید کاملاً تمیز و خشک باشد و قبل از اولین استفاده، حداقل دو هفته پس از نصب صبر شود تا ملات و درزگیری‌ها به خوبی تثبیت شوند. همچنین، دوره‌های تجدید سیلر معمولاً بین 12 تا 24 ماه است که بستگی به نوع سنگ و میزان استفاده دارد.
عدم استفاده از مواد ساینده قوی
یکی از نکات کلیدی برای حفظ دوام و زیبایی کف‌پوش‌های سنگی، پرهیز از استفاده از مواد شوینده و ساینده قوی است. سنگ‌های طبیعی مانند مرمریت، تراورتن و گرانیت در برابر خراش‌های سطحی حساس هستند و تماس با پودرهای ساینده یا سیم‌سفره‌های فلزی می‌تواند سطح صیقلی و جلای طبیعی آن‌ها را از بین ببرد. حتی استفاده مکرر از شوینده‌های حاوی دانه‌های سخت یا برس‌های خشن می‌تواند باعث سایش تدریجی و مات شدن سطح سنگ شود و جلوه لوکس آن را کاهش دهد.
برای تمیزکاری روزانه، بهتر است از پارچه‌های نرم، تی میکروفایبر یا اسفنج‌های بدون زبری استفاده کنید. این ابزارها قادرند ذرات گرد و خاک و لکه‌های سطحی را بدون آسیب به سطح سنگ پاک کنند. در صورت نیاز به لکه‌زدایی، محلول‌های شوینده ملایم یا مخصوص سنگ بهترین گزینه هستند و با PH خنثی، جلای طبیعی سنگ را حفظ می‌کنند.
پیشگیری از لکه‌های روغنی
. سنگ‌های طبیعی به‌ویژه تراورتن و بعضی مرمریت‌ها به دلیل متخلخل بودن ساختارشان، به سرعت روغن را جذب می‌کنند و لکه‌های دائمی ایجاد می‌شود. اگر این لکه‌ها به سرعت تمیز نشوند، علاوه بر تغییر رنگ، ممکن است سطح سنگ کدر شده و جلای طبیعی خود را از دست بدهد.
برای جلوگیری از این اتفاق، ، سعی کنید سطح کفپوش محافظ یا پد زیر مبلمان و وسایل آشپزخانه استفاده کنید. در صورت ریختن روغن، سریعاً با دستمال نرم و خشک، روغن را جذب کنید تا فرصت نفوذ پیدا نکند. اگر لکه به سرعت پاک نشود، استفاده از پودرهای جاذب مانند خاک دیاتومه یا مخلوط جوش‌شیرین و آب می‌تواند به کشیدن روغن از عمق سنگ کمک کند. این مواد را به مدت ۲۴ ساعت روی لکه بگذارید و سپس سطح را با پارچه نرم پاک کنید.
منبع :خبر نیوز
